Spiel 2011 verslag Enrico deel 3

Omdat het dit jaar geen herfstvakantie is in Duitsland tijdens Spiel, vreesden we voor een enorme drukte op zaterdag. Daarom gingen we al direct naar de combinatiestand van onder andere Hans im Glück en Schmidt, zodat we daar enkele spellen achter elkaar kunnen spelen. Op het moment dat we aankomen, zijn bijna alle tafels nog leeg. Er wordt alleen een korte demo-opname gemaakt van Space Mission. Ook de enthousiaste uitlegger van Eggert Spiele komt nog even langs en herkent me nog. En passant waarschuwt hij de demo’ers dat ze voor mij uit moeten kijken. Ik heb snel in de gaten hoe de spellen werken en zal vast gaan winnen. Ahum, ik weet wel beter en dat zal later ook blijken. Bij de uitgiftebalie krijg ik een doos Hawaii mee. We kunnen het spel alvast opzetten en terwijl de stand volstroomt, krijgen wij de uitleg al.

Hawaii

Gedurende het spel verzamel je tegels met daarop gebouwen, vruchten, Tiki’s, Kahuna’s, goden en boten. De gebouwen, vruchten en goeden leg je zo gunstig mogelijk in een soort matrix neer, maar liggen is liggen: je kunt ze later niet meer verplaatsen. Voor ieder dorp (een rij tegels) scoor je aan het einde van het spel punten. Je moet er gedurende het spel wel voor gezorgd hebben dat je genoeg Tiki’s en Kahuna’s verzameld heb, anders wordt het dorp niet gewaardeerd.

De diverse tegels verzamel je door over het eiland te lopen naar de tegel van je voorkeur. Iedere stap die je doet, kost je één voet. Wil je een tegel kopen, dan betaal je kosten die op het bijliggende fiche aangegeven is met schelpen. Het fiche leg je in je voorraad. De tegels zorgen er niet alleen voor dat je aan het einde van het spel punten krijgt, hiermee krijg je iedere ronde ook weer een aantal schelpen, voeten en olijven (die als jokers ingezet kunnen worden). De totale waarde van de fiches die je in een ronde verzameld hebt, bepaalt of je voor een bonus in aanmerking komt. Deze wil je graag hebben om wat extra schelpen en voeten te krijgen.

Naast het verzamelen van tegels kun je ook gaan vissen. Hiermee kun je nog wat extra punten scoren om het totaal van je fiches wat op te krikken en zodoende alsnog de bonus te halen. Tenslotte kun je ook nog met je boten gaan zoeken naar schatten op nabijgelegen eilanden. Hiermee kun je nog een aanzienlijk aantal punten scoren, maar gedurende het spel ontdekten we wel dat het erg lastig is om de kosten hiervoor te kunnen betalen.

Tijdens het spel merken we dat er niet één specifieke strategie is die naar de overwinning kan leiden. Dat maakt het spel ook levendig, want iedereen kiest voor andere mogelijkheden. Het is ook belangrijk om prioriteiten te stellen. Het aantal plaatsen op het spelbord is wel groot, maar bij ieder gebouw is het aantal beschikbare plaatsen beperkt. Bovendien gaan de kosten snel uit de hand lopen als je steeds de 2e of 3e persoon bent die zo’n tegel wilt kopen. Toch hebben we het idee dat het spel nodeloos ingewikkeld is geworden door de vele mogelijkheden, waardoor het “wow”-gevoel achterwege bleef.

Als we het spel weer opruimen, wordt al direct door meerdere personen gevraagd of zij onze tafel kunnen overnemen. Het is inmiddels behoorlijk druk geworden en her en der om ons heen wordt op de grond gespeeld. Helaas voor hen zal dat ook nog even zo blijven, want wij gaan nog een spel spelen: Space Mission.

Space Mission

Na onze ontdekkingstocht op Hawaii vertrekken we voor een expeditie in een heel andere omgeving: de ruimte. Iedere speler heeft de beschikking over een ruimteschip en een set van 5 kaarten. Iedere beurt kun je één of meer kaarten gebruiken om 2 acties uit te voeren: reizen naar een planeet, op onderzoek gaan naar grondstoffen (tegels bekijken en reserveren of in een later stadium tegels pakken) of het ontwikkelen van een planeet (gereserveerde tegels pakken). Daarnaast kun je zonder gebruik van kaarten naar een naburige planeet en heb je de mogelijkheid om je handkaarten aan te vullen.

Het doel van dit alles is punten scoren. Dat kan op diverse manieren: het ontdekken van een planeet, het reizen naar planeten en door het verzamelen van tegels. Met name met de tegels kun je veel punten scoren, maar dan moet je wel tegels van dezelfde soort verzamelen. Het onderzoek naar grondstoffen is hiervoor erg nuttig, want daarmee kun je de hele stapel bij een planeet doorkijken en er de goede uitkiezen en reserveren.

Het aantal acties is te overzien, maar toch is het lastig om een keuze uit de mogelijkheden te maken. Zo is het aantal grondstoffen op tegels beperkt en als je te lang wacht met het ontdekken of ontwikkelen van planeten, dan kan het zijn dat je in het luchtledige grijpt. Wij waren aangenaam verrast door dit spel: het speelt vlot en toch zijn er vele mogelijkheden.

Nadat we onze ruimtereis voltooid hebben, krijgen we van de vriendelijke Franka het advies om het luchtige Dog nog even te spelen. Het is een eenvoudig spelletje van een jaar of 5 geleden dat je vooral doet denken aan…. Mens Erger Je Niet! Toch laten we ons niet bij voorbaat uit het veld slaan.

Dog

Bij Dog zijn de dobbelstenen vervangen door kaarten en speel je in duo’s samen. Doordat je steeds een keuze uit je handkaarten kunt maken, zou het spel wat tactischer moeten zijn. Tot zover de theorie. In de praktijk blijkt dat wanneer je geen kaart hebt waarmee je je eerste pion op het bord kunt zetten, je meteen al wat anders kunt gaan doen tot de andere spelers al hun kaarten hebben gespeeld. Dat schiet lekker op. Erik kan hierover meepraten, want hij kreeg 3 ronden op rij geen startkaart. Een erg frustrerend begin dus. Als we wél de goede kaarten krijgt, is het best een aardig spelletje om 10 minuten vol te houden. Dat hebben we ook gedaan, maar daarna gunnen we onze tafel graag aan de meute om ons heen.

Voorlopig hoeven we niet de illusie te hebben om ergens te kunnen spelen. Het is overvol in de Messe en langzaam schuifelen we door de paden. Gelukkig is er ook veel te zien tijdens Spiel en daarom gaan we een rondje maken langs de vaak mooie stands in hal 6.

Dan wordt het tijd om de nieuw toegevoegde hal 7 te bekijken. Dit is echter een grote teleurstelling. Achterin hal 6 moeten we eerst langs een grote wand lopen die een aanzienlijk stuk van de hal afzet om vervolgens in hal 7 uit te komen waar slechts een klein gedeelte van wordt gebruikt. Dit stukje had gemakkelijk in hal 6 gepast, dus waarom deze standhouders in een uithoek geplaatst zijn, is mij een raadsel.

Door de afgelegen plaats is het er een stuk koeler en minder druk. Dat is voor ons natuurlijk wel een voordeel. Er is zelfs een speeltafel beschikbaar en dus kunnen we Strike Dice uitproberen.

Strike Dice

Strike Dice is… ja, wat is Strike Dice eigenlijk? We proberen uitleg te krijgen van een overigens vriendelijke mevrouw in de stand. Ze spreekt enigszins Duits en gaat het spel uitleggen. Dat wil zeggen: ze doet een poging. Het doel van het spel blijft ook nadat wij het gevraagd hebben onduidelijk en ergens in de uitleg blijkt ineens dat een dobbelsteen van het spelbord wordt gehaald als een andere dobbelsteen hoger is. Interessant… weten we dat ook. Maar verder kunnen we er geen chocola van maken. Misschien dat de uitleg in het Engels beter gaat. Helaas: ze spreekt geen Engels. Maar haar collega wel. Hij begint opnieuw met de uitleg. Het gaat al beter. Optimaal is anders, maar we kunnen in ieder geval beginnen met spelen!

En dan blijkt het spel vrij eenvoudig te zijn. Het spel wordt gespeeld in duo’s. Je gooit één van je dobbelstenen en plaatst deze op een vak op het spelbord. Je tegenstanders kunnen deze dobbelsteen van het bord afhalen als ze beiden een dobbelsteen op het er tegenover liggende veld kunnen plaatsen en deze samen hoger zijn dan die van jouw team. In het begin is dit gemakkelijk, maar iedere volgende dobbelsteen moet op een bepaald aantal stappen van een vorige dobbelsteen geplaatst worden. Lukt dit niet, dan heb je pech voor deze ronde. Uiteindelijk moet je alle dobbelstenen van je team op het bord krijgen om te winnen.

Door de warrige uitleg is het spel al kansloos geworden, maar we spelen nog even verder. In de praktijk blijkt het er gewoon op neer te komen dat het team dat het beste gooit de partij zal winnen. Tja, zeg dat dan meteen! Het moge duidelijk zijn: dit spel scoort niet hoog op ons lijstje dat we iedere dag invullen voor Fairplay en we gaan snel op zoek naar iets beters in een andere hal. Het wordt nu snel rustiger op de beurs en we kunnen het kaartspel Uskoci gaan spelen.

Uskoci

Voor we echter kunnen beginnen, krijgen we eerst een toelichting op het ontstaan van het spel. In Kroatië is niet echt een spellentraditie. Verder dan wat traditionele kaartspelen komen ze daar niet. Deze uitgever wil laten zien dat er meer mogelijkheden zijn door het uitbrengen van Uskoci, dat gebaseerd is op een stukje Kroatische historie.

Om beurten speelt iedereen een kaart uit en legt deze open voor zich neer. Er zijn 2 soorten kaarten: kaarten met een waarde en kaarten met bijzondere eigenschappen. De kaarten met een waarde heb je nodig op het uiteindelijke doel te bereiken: kaarten met een totale waarde van precies 25 voor je op tafel hebben liggen. De andere kaarten zijn handig om goede kaarten van een andere speler af te pakken of je eigen kaarten te beschermen tegen acties van tegenstanders. Zodra je 25 punten op tafel hebt liggen, hebben de andere spelers nog 5 seconden om te verzinnen of ze nog een actiekaart kunnen spelen en je daarmee van de overwinning af kunnen houden.

Uskoci is een kort, grappig kaartspel. Typisch zo’n spel dat je alleen op Spiel tegenkomt. De enthousiaste uitleg van de ontwerper zal zeker aan het speelplezier hebben bijgedragen. Na nog een paar foto’s gemaakt te hebben, gaan we weer verder. Een stukje verder in de hal komen we bij de stand van de Griekse uitgever Kaissa. Onze magen beginnen al te knorren en dus zijn we wel te porren voor eens spelletje Souvlaki Wars.

Souvlaki Wars

De spelers zijn restauranteigenaars die hun best doen om meer geld te verdienen en de status van hun restaurant te verbeteren. In beide doelen moet je slagen om het spel te kunnen winnen. Aan het begin van een speelronde kun je je voorraad producten op peil brengen. Daarna krijg je klanten aan de balie die iets te eten en/of te drinken willen hebben en dat natuurlijk het liefste snel. Deze klanten kies je uit open liggende kaarten, dus je kunt wel wat sturen aan de hand van je voorraad. Daarna begint de “ellende”: de telefoon gaat en er komt een onverwachte bestelling binnen. Het is maar te hopen dat je wat reserve voorraad hebt. Heb je deze niet, dan vormt er zich al snel een lange rij voor je toonbank doordat iedereen moet wachten tot je deze bestelling af hebt. En dat is niet gunstig voor je reputatie. Door ze nog snel wat extra frietjes toe te stoppen, is het leed gelukkig weer snel geleden. Tenslotte gunt de concurrentie je ook niet het licht in de ogen. Zij spelen nog kaarten uit die je planning helemaal in de war gooit: klanten bedenken zich en willen ineens iets anders of een lastige klant dringt voor waardoor je deze eerst moet helpen.

Souvlaki Wars is een grappig spel dat je met spelers moet spelen die tegen een stootje kunnen en niet meteen gaan klagen dat iedereen het op hem gemunt heeft. Gelukkig is dat bij ons niet het geval en hebben we de dag met een alleraardigst spel kunnen afsluiten. We hebben het idee dat de beginpositie niet voor iedereen even gunstig is, maar dat kan natuurlijk ook door ons spel komen. Het is overigens wel vreemd dat nota bene het kaartje waarop staat waarvoor je punten krijgt niet vertaald is uit het Grieks. Maar desondanks is er wel uit te komen.

Het is alweer 7 uur geweest als we het spel afgerond hebben en dus de hoogste tijd om de Messe te verlaten. Na het eten blijken we toch nog niet helemaal gaar te zijn en legt Rogier ons Die Ersten Funken uit.

Funkenschlag: Die Ersten Funken

Als je het spel uitgelegd krijgt, wordt de vergelijking met Funkenschlag (Hoogspanning) al meteen duidelijk. In plaats van steden zijn er gebieden, we hebben geen centrales maar jacht en in plaats van geld hebben we nu voedsel om mee te betalen. En tóch verloopt het spel heel anders. Het gaat ook veel sneller, want binnen een uur is het met 6 personen te spelen. Een leuke toevoeging is ook dat er bij de jacht kaarten toegevoegd zijn die bepaalde voordelen opleveren. Dit maakt de variatie iets groter.

Hoewel we het biedsysteem niet helemaal goed hebben toegepast, is het zeker de moeite waard. Uiteraard blijft het gewoon een variant op Funkenschlag (Hoogspanning), maar dat weet je bij voorbaat. Het betaalsysteem met dieren is wat omslachtiger dan met geld, maar dat geeft wel weer charme aan het spel. Net alsof ik in het buitenland met vreemde valuta moet betalen.

Alle inspanningen van het jagen op mammoets hebben inmiddels wel hun tol geëist en dus wordt het tijd om onze eigen grot in te kruipen. Morgen is het weer tijd voor een dag Spiel. De laatste van dit jaar…

Vervolg: verslag zondag