Spiel 2012 verslag Ronald deel 3

Door: Ronald

Zaterdag 20 oktober 2012

Voor mij alweer de laatste dag van Spiel 2012. Om 12 uur hadden we een reservering staan om Terra Mystica te spelen. Voor die tijd hadden we Ginkgopolis nog op het verlanglijstje staan. We gingen daarom zo snel mogelijk naar een tafel waar deze werd gedemonstreerd en we hadden geluk. Hij was nog beschikbaar. In Ginkgopolis bouwen de spelers aan een stad. De stadstegels zijn er in drie kleuren, die elk verschillende opbrengsten geven: punten, nieuwe tegels en nieuwe grondstoffen. Elke beurt heb je 4 kaarten beschikbaar, waarvan je er één mag uitvoeren. De overige drie worden naar de volgende speler doorgegeven en aangevuld met een nieuwe kaart. Er zijn kaarten met letters en kaarten met cijfers. De letters komen overeen met nieuwe bouwlocaties. De cijfers komen overeen met reeds gebouwde gebouwen. Kaarten hebben drie mogelijke toepassingen. 1) Speel de kaart om inkomsten te krijgen (punten, tegels of grondstoffen). 2) Speel de (letter)kaart met een tegel om een nieuwe locatie te bouwen. Je krijgt vervolgens inkomsten van aangrenzende tegels. 3) Speel de (cijfer)kaart met een tegel om een locatie te overbouwen. Afhankelijk van de hoogte moet je een aantal grondstoffen op de tegel zetten. Verder moet je een grondstof betalen als de kleur van de tegel anders is en moet je punten betalen als je overbouwt met een lager getal dan de oorspronkelijke kaart. De overbouwde grondstoffen gaan terug naar de eigenaar en hij krijgt een compensatie in punten. De gespeelde kaart mag je open voor je neerleggen, zodat de vermelde bonus voortaan actief voor je is. Na afloop van het spel worden er nog punten verdeeld voor grondstoffen in wijken van aangrenzende tegels van dezelfde kleur. De speler met de meeste grondstoffen, scoort net zoveel punten als het aantal grondstoffen en de nummer twee scoort nog net zoveel punten als het aantal eigen grondstoffen. Verder zijn er nog bonuspunten te verdienen voor sommige kaarten en tegels die je nog over hebt. Winnaar is de speler met de meeste punten. Hoewel we het spel voor de eerste keer speelden, verliep het al redelijk vloeiend. Het spel bood veel mogelijkheden en alles sloot goed op elkaar aan. Binnen een uur was het spel gespeeld en liet een zeer goede indruk achter. Voor mij was dit het beste spel van Spiel 2012. Een aantal van ons ging nu snel naar Terra Mystica.

Het volgende spel dat nog op mijn lijstje stond was 1969. Samen met Enrico ging ik op zoek naar een tafel waar het gespeeld kon worden. We stonden te wachten of we misschien konden aanschuiven, maar dat duurde nog even. Onderweg werden we aangesproken door iemand van de stand van het Japanse Bouken. Ze hadden een klein spelletje, dat gespeeld werd in een fotolijstje: Small Battle on the Roof. Japans Engels is niet zo best te verstaan. Daarom hadden ze de regels in het kort op papier geschreven en toonden dit papier tijdens de uitleg. Dat was een welkome aanvulling. De spelers beschikken over 4 katten die op het (kwetsbare) dak van een Japans huisje lopen. Ze proberen het voedsel van de tegenpartij te stelen. Wie daar het eerst in slaagt wint. Als de katten langzaam lopen, blijft het dak heel. Als de katten snel lopen, komen er scheuren in, die later kunnen uitgroeien tot gaten. Als er teveel gaten in het dak zitten, wordt de eigenaar boos en is het spel afgelopen. Elke kat heeft zijn eigen vaardigheden. De een kan twee keer zoveel eten meenemen, de ander kan andere katten wegduwen (ook de gaten in!), weer een ander kan een gat afdekken en de vierde kan snel lopen zonder scheuren te veroorzaken. Het werd een kat en muis spel tussen Enrico en mij, totdat Enrico ineens een voorsprong wist te nemen. Ik moest risico gaan nemen om deze achterstand goed te maken, maar hij speelde het goed uit en won. Een alleraardigst twee-speler spel. De uitgever zoekt nog een uitgever in Europa.

Small Battle of the Roof

Inmiddels kwamen ook de anderen aangelopen. Toen kregen we de gelegenheid aan te schuiven bij Sheepland. Er waren reeds twee spelers, dus konden er nog 2 aanschuiven. Samen met Bianca greep ik de kans aan. Het spelbord is verdeeld in verschillende soorten gebieden, gescheiden door wegen. In elk gebied staat een schaap. Elke speler is een schaapherder. Als je aan de beurt bent mag je 3 acties doen. Je kunt kiezen uit 1) je herder verplaatsen, 2) een schaap verplaatsen, 3) een terreintegel kopen. Je bent verplicht tenminste eenmaal je herder te verplaatsen en je mag niet tweemaal dezelfde actie doen op dezelfde locatie. Je verplaatst je herder langs de wegen. Eén stapje is gratis, een grotere sprong kost 1 munt. De positie die de herder verlaat wordt afgesloten met een hek. Je mag aangrenzende schapen verplaatsen naar een ander aangrenzend gebied. Wanneer je kiest voor het kopen van een terreintegel, dan mag je een tegel van een aangrenzende soort kopen. Deze worden duurder naarmate er meer van verkocht zijn. Verder is er nog een zwart schaap in het spel. Deze wordt elke beurt verplaatst door middel van een dobbelsteen. Aan het eind van het spel telt dit schaap voor twee. Wanneer alle hekken op zijn en iedereen evenveel beurten heeft gehad, eindigt het spel. Elke terreintegel is zoveel munten waard als het aantal schapen dat zich op deze terreinsoort op het spelbord bevindt. Deze munten worden bij je overgebleven munten gevoegd. Wie het meeste geld heeft, wint het spel. De twee andere spelers aan tafel bleken ook Nederlanders te zijn. Het spel speelt verrassend vlot en voor je het weet, is het spel afgelopen. Na de telling bleek ik de winnaar te zijn. Het spel is een leuk snel spel om beginnende spelers te introduceren of om een spellendag af te sluiten. De prijs was echter te hoog om het daarvoor mee te nemen.

Sheepland

Sheepland

Tijdens een laatste rondje over de beurs kwam ik uit bij het spel Pirates of Nassau. Het kon zelfs in het Nederlands worden uitgelegd. Maar toen de uitleg net was begonnen, schoven twee anderstaligen aan en werd de uitleg alsnog in het Engels voortgezet. De spelers zijn piraten die koopvaardijschepen en havens plunderen. Tijdens het spel proberen de spelers hun schip te verbeteren en uit handen te blijven van de marine. Aan het begin van de beurt worden 3 dobbelstenen gegooid, waarmee je in stappen kunt gaan varen. Je kunt zo enigszins plannen welke locaties je langs gaat. Vechten gaat eenvoudig met kaarten. Na de uitleg te hebben aangehoord bracht het spel niet direct enthousiasme los om het uit te proberen. Toch leken er wel leuke elementen in te zitten. Dus wellicht is het binnenkort toch een poging waard.

Pirates of Nassau

Pirates of Nassau

Spiel 2012 zat er voor mij weer op. Volgens de organisatie waren er weer meer bezoekers geweest dat in 2011. Deze bezoekers waren goed verdeeld over de verschillende dagen. Qua spellen waren er geen echte sensaties dit jaar. Er was een grote hoeveelheid prima spellen, goed uitgewerkt, mooi materiaal, maar niet veel vernieuwends. De prijzen waren soms best aan de forse kant. Daarentegen werden wat oudere spellen tegen flink lagere prijzen gedumpt. Bij Heidelberger lag bijvoorbeeld Mage Storm voor € 10,00 dat elders nog voor € 70,00 werd aangeboden. Beginnende spellenverzamelaars konden zo flink hun slag slaan. Ik heb weer genoten van de beurs en kijk alweer uit naar volgend jaar.