Spiel 2019 verslag Ronald deel 3

Terug naar deel 2.

Zaterdag. Traditioneel de drukste dag van de beurs. Maar omdat het grootste deel van de bezoekers nu via hal 6 binnenkomt, duurt het langer voordat de populaire hallen 1, 2 en 3 overvol raken. Voorheen kwamen de bezoekers via deze hallen binnen en bleven daar hangen.

Ik liep Jeroen en Julien tegen het lijf en samen schoven we aan bij Little Town. Onze voorkeur ging uit naar Era, maar daar waren alle tafels al vol en voorlopig nog niet klaar.

Little Town bleek een leuk alternatief. Een eenvoudig spelbord met wat bomen, bergen en meertjes. Daaronder een scorespoor en diverse gebouwen (per spel verschillend). Om beurten plaats je een poppetje op het spelbord op een leeg veld en je activeert alle 8 omringende velden. Bomen leveren hout op, meertjes levert vis en bergen steen. Daarmee kun je gebouwen bouwen. Deze gebouwen kun je ook activeren (als je gebouwen van een ander activeert, moet je deze 1 munt betalen). Met de gebouwen kun je omruilacties doen om aan andere goederen te komen, munten of punten te verdienen. Zo kun je leuke combo's maken. Aan het eind van elke vier rondes moet je wel je genoeg eten hebben voor je poppetjes (vis of graan). Iedereen heeft geheime opdrachtkaartjes, die je wat extra punten op kunnen leveren. Het spel speelt lekker vlot en heeft genoeg beslissingsmogelijkheden. Daarnaast kun je elkaar op het bord nog lekker dwars zitten.

Ik ging verder met mijn rondje over de beurs. Daar vond je bijvoorbeeld prachtige houten bouwpakketten (wel prijzig). En ik liep mijn nieuwe vriendin tegen het lijf. Aaargh.

Garum is een bijzondere lekkernij uit de Romeinse tijd, een soort vissaus. Elke speler heeft eenzelfde set tegels en deze worden op het bord geplaatst. Daarmee proberen de spelers punten te scoren met hun eigen kleur. Op deze tegels staan de vier verschillende vissoorten die nodig zijn voor het gerecht. Deze vissen moeten in pekelbakken worden gelegd. Daarvan vind je er 16 op het bord. Elke beurt wordt een fiche met een nummer omgedraaid. Deze bepaalt in welke pekelbak elke speler een tegel mag leggen. Dek je een gekleurd veld af met de juiste vis, dan scoor je punten. Na het leggen van je tegel, mag je eventueel een mannetje plaatsen op een rij of een kolom die door deze pekelbak loopt. Deze mannetjes leveren aan het eind van het spel punten op, afhankelijk van de hoeveelheid eigen vis die in de rij of kolom te vinden is. Grote mannetjes leveren dubbele punten op. Heb je te weinig eigen vis, dan krijg je zelfs enkele strafpunten. Winnaar is degene met de meeste punten, hoe verrassend.

Vejen is een handelsspel uit lang vervlogen tijden. Het betreft de handel tussen Duitsland en Denemarken en daarbij moet je rekening houden met twee muntsoorten en hun veranderende waarde. Je kunt je mogelijkheden voor reizen en het vervoer en bewerken van goederen tijdens het spel verbeteren om zo een motor op gang te brengen. Ik heb alleen de uitleg meegekregen, want de speeltafel was bezet.

Verona Twist is een deductiespel en het lijkt op een combinatie tussen Mr. Jack en schaken. Romeo en Juliet hebben zich verkleed als twee andere personages om maar zo vaak mogelijk bij elkaar te kunnen zijn. Maar ze worden in de gaten gehouden. In 7 dagen tijd probeert een van de spelers te raden welke speelstukken Romeo en Juliet zijn. Elke dag worden de zes speelstukken verzet. Ze verplaatsen zich als de verschillende schaakstukken. Nadat alle stukken verzet zijn, moet de speler aangeven of Romeo en Juliet zich samen op het plein bevinden, samen in de wandelgangen of juist gesplitst. Zo kun je telkens stukken elimineren. Weten Romeo en Juliet 7 dagen onontdekt te blijven? Het blijkt een alleraardigst spelletje te zijn, dat snel te spelen is en direct om een revanche vraagt.

Chartae van Reiner Knizia is ook een kort snel spelletje met maar 9 tegels. De ene speler speelt met water, de ander met land. Om beurten leggen de spelers een tegel aan op de landkaart van 3 bij 3 tegels of draaien een reeds aangelegde tegel 90 graden. Wie uiteindelijk het grootste gebied heeft, wint.

En zo kwam er een einde aan de zaterdag.

Op zondagmorgen kon ik bij Sandra en Enrico aanschuiven bij Era: Medieval Age, een spel van Pandemic ontwerper Matt Leacock. Het is een voortzetting van het spel Roll Through the Ages. Nu is het in 3D uitgevoerd en gooien alle spelers tegelijk hun dobbelstenen.

Je mag de dobbelstenen achter je scherm 3 x werpen. Alleen dobbelstenen met een doodshoofd erop mag je niet opnieuw werpen. Dan worden de schermpjes weggehaald en ontvang je inkomsten. De doodshoofdjes geven schade. Afhankelijk van het aantal dat je gegooid hebt, krijg je zelf schade of je medespelers. Je moet eten hebben voor al je dobbelstenen en tot slot kun je met arbeiders bouwen. Dat gebeurt in spelersvolgorde. Zo ontstaat er een prachtige stad op je bordje. Nieuwe gebouwen leveren nieuwe functies, extra dobbelstenen of punten op aan het eind van het spel. Gebouwen binnen een ommuring leveren dubbele punten op. Sandra had een prachtige stad gebouwd met een gigantische muur. Enrico had de pech enkele rondes lang geen arbeiders te gooien. Als je die helemaal niet gooit, kun je nooit iets bouwen. Dat is toch wel een bug in het spel. Verder speelt het best vlot en zijn er leuke beslissingsmogelijkheden. Blijft de vraag of het veel meer biedt dan het oorspronkelijke spel. Ik vond het in ieder geval geslaagd om te spelen, maar wellicht kwam dat ook door mijn eindscore.

Zondagmiddag hield ik het voor gezien. De dagen op de beurs zijn best vermoeiend. Een hoop geroezemoes, veel lopen, aandachtig luisteren naar verschillende talen, op zoek naar bepaalde spellen voor mensen die niet op de beurs waren, tussendoor wat spelen en dan weer door. Er waren dit jaar volgens de organisatie meer dan 209.000 bezoekers geweest. De beurs is volgens mij weer prima verlopen, hoewel er toch weer wat diefstallen van geld en spellen zijn gemeld. Dat is helaas de prijs voor de groeiende hoeveelheid bezoekers. Ik kijk alweer uit naar volgend jaar: 22 tot en met 25 oktober 2020.