Spiel 2017 verslag Ronald deel 5

Naar deel 4


Zondag, de laatste dag van Spiel alweer. Samen met Jeroen struinde ik de beurs af. De eerste stop was Santorini. Er stond een grote versie van het spel en Jeroen kende het nog niet. Beide spelers hebben 2 bouwers en deze verplaatsen zich over het spelbord. Om beurten verplaatsen ze 1 bouwer en bouwen vervolgens aangrenzend (mag ook diagonaal) een bouwsel: dit kan zijn de bodem, een middenstuk, een bovenstuk of een dak. Bij het verplaatsen mag je maximaal 1 niveau stijgen en onbeperkt dalen. Doel is om op het bovenstuk te gaan staan. Gebouwen met een dak zijn ontoegankelijk. We speelden zonder de kaarten met bijzondere eigenschappen. Jeroen pikte het snel op en het werd een kat-en-muis-spel, dat Jeroen wist te winnen. Het spel sloeg meteen aan en we speelden nog een spelletje. Topper.


Daarna IceCool, een behendigheidsspel à la Carabande. De pionnen die met de vinger getikt moeten worden kunnen aardige bochtjes maken. We speelden het grote demospel. Bij de kleine versie voor thuis kunnen de pionnen ook over muren springen, maar dat lukte ons niet met de grote versie. Eén speler moet de andere spelers proberen te vangen (pion aanraken met zijn pion), terwijl de andere door zoveel mogelijk verschillende deuren proberen te gaan. Ik had het wat eerder door dan Jeroen en wist gemakkelijk te winnen. Tegen het eind van het spel werd het spannender. Grappig verzonnen, leuk om een paar keer te doen.

Bij Hurrican konden we een prototype van het spel Kero proberen. Dit is een twee speler spel dat speelt in een soort Mad Max-achtige omgeving. Belangrijkste eye-catcher is de zandloper die in een vrachtwagen is ingebouwd. Iedere speler heeft zo'n vrachtwagen. Tijdens je beurt moet je de zandloper laten lopen. Is je beurt voorbij, dan mag je hem stoppen. Heb je geen "brandstof" meer, dan moet je een beurt gebruiken om deze weer te vullen. De tegenstander gooit dan snel met alle dobbelstenen, totdat hij op alle dobbelstenen "vuur" heeft gegooid. Tijdens je normale beurt gooi je de dobbelstenen net zo vaak als je wilt. Het "vuur" moet je apart leggen, maar de rest mag je zo vaak gooien als je wilt. Als je klaar bent kun je met de dobbelstenen kaartjes kopen en manschappen inzetten op 3 terreinen. Drie maal in het spel worden de terreinen gewaardeerd en de speler met de meeste manschappen wint het terrein dat punten en bonussen oplevert. Met de gekochte kaartjes kun je ook extra speciale dobbelstenen inzetten in je beurt om meer kans op bepaalde symbolen te hebben. Het spel zit leuk in elkaar en beviel wel, totdat we tegen een probleem aan liepen. In de stapel kaarten zitten kaarten die bepalen wanneer de terreinen gewaardeerd worden. Hoewel deze verdeeld worden over de stapels, kwam het helemaal niet goed uit. In de tweede ronde kon maar één speler een beurt doen. Alle gebieden waar hij manschappen inzette, werden meteen door hem gewonnen. Dat kan niet de bedoeling zijn. Dat was wel erg zwaarwegend. Er zit zeker wel een aardig spel in, maar het behoeft zeker nog wel wat schaafwerk.

Kero - prototype

Daarna kwamen we uit bij Hanamikoji, wederom een twee-speler spel. In dit geval draait het om geisha's. Beide speler proberen de juiste geisha's naar hun restaurants te lokken. Er zijn 7 geisha's in verschillende kleuren en verschillende waardes. Er zijn 21 speelkaarten met voorwerpen om de geisha's te lokken, waarvan er 1 ongezien uit het spel gaat. Beide spelers krijgen 6 kaarten. Om beurten pakken de spelers een kaart en spelen 1 van de 4 actietegels. Beide spelers hebben dezelfde 4 actietegels, die alle 4 aan bod komen. Zo kun je 1 kaart in het geheim onder een actietegel leggen: deze telt mee aan het eind van de ronde. Je kunt 2 kaarten onder een actietegel leggen: deze kaarten gaan uit het spel. Je kunt 3 kaarten open leggen: je tegenstander mag er 1 spelen, de andere 2 speel je zelf. Bij de laatste actie verdeel je 4 kaarten in 2 setjes van 2. Je tegenstander kiest er 1 en jij krijgt de ander. Nadat alle 8 (2 x 4) acties gespeeld zijn, wordt gekeken naar wie de geisha gaat: de speler met de meeste voorwerpen bij een geisha, wint haar charme. (De charme van een geisha geeft ook aan hoeveel voorwerpen voor deze geisha in het spel zitten.) Heeft een speler 11 charmepunten of 4 geisha's voor zich weten te winnen, dan wint hij het spel. Lukt het beide spelers niet, dan wordt een nieuwe ronde gespeeld, met dien verstande dat aan het eind van de volgende ronde bij een gelijkspel voor een geisha, de geisha bij de speler blijft bij wie ze was. Dit is een spelletje van het niveau Lost Cities en SchottenTotten. Een erg listig spel dat je moet ontdekken naarmate je het vaker speelt. Voor de liefhebbers van dit soort spellen een interessante uitdaging.

Met Seb, Leonie en Eline had ik afgesproken Rajas of the Ganges te gaan spelen. Precies op tijd was ik bij de stand. Net toen we wilden beginnen kwamen de auteurs langs in de stand. Altijd leuk om een plaatje te schieten. Daarna kregen we een heldere uitleg. In 15 minuten was het spel duidelijk uitgelegd. Later bleek dat er 2 kleine foutjes in de uitleg waren geslopen, maar verder prima. Het spel speelt zich af in India en de spelers zijn edelen die macht en geld proberen te vergaren. Deze worden bijgehouden op 2 scoresporen, die elk een andere kant op lopen. Doel is de scores elkaar te laten passeren. Elke speler heeft 3 werkers (uit te breiden tot maximaal 5) en deze worden ingezet op diverse plaatsen op het bord. Soms is inzetten gratis, maar soms moet er betaald worden met geld, dobbelstenen van een bepaalde waarde of dobbelstenen van een bepaalde kleur. Tijdens het spel verandert je dobbelsteenvoorraad dus voortdurend. Je kunt maximaal 10 dobbelstenen bezitten. De waarde is soms ook van belang. De ene keer is laag handig, de andere keer hoog. Met behulp van karma kun je een dobbelsteen omdraaien (1 wordt 6, 2 wordt 5 enz.). Iedere speler heeft een eigen paleistuin, waar Carcassonne-achtige tegels worden geplaatst. Daarop staan wegen, gebouwen (die punten opleveren) en marktkraampjes (die geld opleveren). Zodra iemand zijn scorepionnen laat passeren, mogen de andere spelers (tot aan de startspeler) nog 1 werker inzetten. Lukt het dan ook nog om de scorepionnen te laten passeren, dan wint degene die dat met het grootste gat heeft gedaan. Ik probeerde me vooral op geld te richten en liet de macht voor wat het was. Ik kreeg de geldmotor echter niet goed genoeg op gang. Seb deed van alles wat en deed dat erg goed. Hij wist met voorsprong te winnen. Leonie kwam op het laatste moment nog het dichtste bij. Dit was voor mij een van de beste spellen die ik op de beurs had gespeeld. Het was me veel beter bevallen dan bijvoorbeeld Merlin, wat eigenlijk een "soortgelijk" spel is.

We zouden niet al te laat van de beurs vertrekken. Milo en Jari waren vandaag gaan winkelen in Essen (één dagje beurs vonden ze wel genoeg), alwaar we hen zouden oppikken. De reis van het hotel naar Essen was echter niet goed gelopen. In de trein kwamen ze er achter dat op het treinstation de pinpas was achtergebleven. Snel terug om te kijken of deze gevonden was. Helaas. Pas laten blokkeren. Opnieuw in de trein. En toen kreeg de trein pech, in the middle of nowhere. Uiteindelijk na verloop van tijd kwamen er bussen. Ze kwamen dus veel later aan en dus besloten we later van de beurs te vertrekken.

Daarna was het tijd om met Corrie en Nisha de beurs rond te gaan. Met Nisha speelde ik nog een spelletje schaak. Onderweg kwamen we bij Zombies Run! uit, dat Nisha en ik eerder hadden gespeeld. Ze wilde het graag nog eens spelen, maar nu met Corrie. Corrie vond het wat lastiger om de combinaties te zien en tegelijk naar het geluid te luisteren. Het speelde dus moeizamer dan eerder op de beurs. Maar ze gaven niet op en gingen gestaag door. Ondertussen liep ik in de buurt nog wat rond en kwam uit bij Full Moon Jacket, een spel dat net op Kickstarter was gestart. Een coöperatief spel, waarbij de spelers de jungle van Vietnam in gaan om hun verloren geraakte kolonel terug te halen. Hij moet worden opgezocht en naar de helikopter worden gebracht, waarmee hij naar de vrijheid kan vliegen. Er leven echter weerwolven, veel weerwolven, in de jungle. De spelers zijn dus bewapend en moeten zich verdedigen tegen de weerwolven. Dit kunnen ze doen door te schieten, maar de munitie is beperkt. Ook kunnen ze wapens upgraden of vallen in elkaar zetten. Het spel zag er interessant uit, met vloeiende regels, miniaturen en veel verschillende wapens en items. Elke beurt wordt een kaart getrokken die bepaalt waar een nieuw nest weerwolven wordt ontdekt, hoeveel goederen worden gedropt vanuit de lucht, hoeveel nieuwe weerwolven verschijnen bij de nesten en hoe sterk ze zijn. Dan mogen de spelers bewegen, vervolgens bewegen de weerwolven (richting de dichtstbijzijnde spelers), dan mogen de spelers schieten en ten slotte vallen de weerwolven, die dichtbij genoeg zijn, aan. Maar nu snel terug naar Corrie en Nisha, die klaar waren met hun zombies. We overwogen nog even een preproductie exemplaar te kopen, maar zagen er toch van af.

Nu was het tijd om Milo en Jari op te pikken en naar huis te gaan. Op weg naar de uitgang kwamen we nog een stand tegen met goedkope bordspellen: 1 of 2 euro per stuk. Geen nieuwe titels, maar altijd leuk om een keer uit te proberen of voor het spelmateriaal. Een flinke stapel ging mee. Op de terugreis stopten we onderweg voor een hapje, alwaar ook Jeroen, Seb, Leonie, Eline en Danny aan het eten waren. Een geslaagde beurs zat er weer op.


Ter afsluiting nog 2 foto's. Zit je tijdens een spelletje wel eens te spelen met het spelmateriaal? Dan is Meeple Circus misschien wat voor jou. Nu moet je circus-acts uitvoeren met je meeples. En verder een foto van de uitbreiding voor Terraforming Mars: Venus Next. Dit was een van de meest gewilde uitbreidingen deze beurs, maar de inhoud was maar matig (zie foto). Daar had ik wel meer van verwacht.


Ik kijk alweer uit naar volgend jaar.

Meeple Circus

Venus Next