Spiel 2022 Ronald verslag deel 2
Donderdag, de eerste "echte" dag van Spiel. Al ruim van tevoren stonden de mensen te wachten om naar binnen te gaan. Maar alles gaat heel punktueel. Geen minuut eerder dan 10 uur gingen de deuren open. Er was direct een run op Cat in the Box, een slagenspel dat op de beurs in Amerika veel positieve reacties had gekregen. Binnen korte tijd was ook bij Spiel het spel uitverkocht. Het is een slagenspel, waarbij de kaarten (nog) geen kleur hebben, maar wel een waarde. Pas bij het uitspelen, bepaal je wat de kleur van de kaart is. Op een bordje wordt dan bijgehouden welke kleur/waarde combinatie is gespeeld, waardoor deze later niet gespeeld kan worden. Je kunt ook aangeven dat je een bepaalde kleur niet meer op handen hebt, maar dat betekent wel, dat je die kleur later niet meer kunt spelen. Ik heb het niet gespeeld, dus kan niet oordelen over het spel, maar het idee klinkt wel heel interessant.
Ik kon aanschuiven bij Precognition. Het spel speelt zich af in de nabije toekomst. Een boot vaart langs de rivier waar besmette mensen worden opgepikt. Deze moeten worden behandeld en gevoed. Wie na 12 rondes de meeste gezonden mensen heeft, wint het spel. Elke ronde begin je met 2 open kaarten en 2 dichte van je stapel. Van de open kaarten moet je 1 aan je linker speler geven. Van de 4 kaarten mag je er 1 zelf uitvoeren. De overgebleven 2 kaarten gaan naar je rechter buurman, die daar voor de volgende ronde open komen te liggen. Als je 2 kaarten van dezelfde kleur hebt, kun je meer acties van de kaarten uitvoeren, maar als je 2 kaarten van verschillende kleur hebt, kun je functies van je schip activeren, mits deze voorzien van batterijen. Het was enkele rondes wennen aan het verdelen van de kaarten, maar uiteindelijk speelde het wel soepel. Het spel zelf zat best leuk in elkaar, maar liet geen diepe indruk achter na de eerste keer spelen. (Koop Precognotion bij Spelhuis.)
Het volgende spel waar ik aan kon schuiven, waas Oneironauts. Een coöperatief spel met Dixit-achtige kaarten. Iedere speler krijgt er 6 op handen. Er wordt vervolgens een woordkaart omgedraaid. Alle spelers selecteren uit hun hand een kaart die het best aan dat woord voldoet. Van de stapel wordt er 1 onbekende kaart toegevoegd. De kaarten worden geschud en open gelegd. De spelers moeten nu ieder tegelijk proberen te raden welke kaart de onbekende kaart is. Voor elke juiste stem wordt er 1 punt verdiend. Het doel is om 15 punten te halen. Als niet iedereen de juiste kaart heeft geraden, wordt de kaart op de elixerflessen gelegd. Als daar geen plaats meer is, voordat de spelers 15 punten hebben, hebben de spelers het spel verloren. Een grappig systeem, maar een stuk simpeler dan Dixit. Een leuke introductie tot het genre.
De rest van de ochtend en het begin van de middag gebruikte ik om de diverse hallen te bekijken. In de galeria en op de buitenpleinen waren diverse foodtrucks te vinden. Het was heerlijk weer om je even naar buiten te bewegen.
Om 15.00u begaf ik me naar hal 7 voor de overdracht van wat tweedehands spellen. Altijd leuk om iedereen met naambordjes rond te zien lopen.
Lees verder onder de foto's.
Tot slot van de dag schoof ik aan bij het spelletje Fyfe. Iedereen heeft een eigen scorebord van 5 bij 5 vakjes met aan 2 randen uitsparingen. Er zijn 125 fiches in 5 verschillende kleuren, met 5 verschillende waardes en 5 verschillende symbolen. Elke combinatie komt zo eenmaal voor. Daarnaast zijn er enkele schelpenfiches. Iedereen trekt 2 fiches uit de zak om mee te beginnen. Een van de twee moet ergens op het eigen bord worden gelegd. Als er bij de rij/kolom/diagonaal waar dit fiche wordt gelegd, nog geen scorefiche is gelegd, moet je er eentje leggen. Als er wel eentje ligt, maar er is nog plaats voor een ander, dan mag je er ook eentje leggen. Op deze scorefiches staat, hoe je wilt gaan scoren. Bijvoorbeeld 5 dezelfde symbolen of 5 opeenvolgende waardes. Zodra een rij/kolom/diagonaal compleet is, kijk je of het gelukt is om te scoren. Als dat gelukt is, kijk je ook nog of je de eerste voor die score bent. Dan verdien je nog bonuspunten. Vervolgens trekt iedereen een nieuw fiche en kiest weer uit de twee fiches welke geplaatst gaat worden. Als iemand een schelp trekt, dan heeft iedereen de mogelijkheid om een speciale schelpenactie uit te voeren. Daarmee kun je bijvoorbeeld fiches verplaatsen. Gebruik je de schelpenactie niet, dan levert deze aan het einde van het spel nog punten op. Zo gaat het spel door, totdat iedereen (tegelijk) zijn bordje vol heeft en dan wint de speler met de meeste punten. Omdat er van elk fiche maar 1 in het spel zit, kun je soms al aan zien komen, dat je score niet meer gaat lukken. Er werd dus regelmatig een kreet van ontzetting geslaakt. Naarmate het einde van het spel nadert, komt de geluksfactor toch wel naar voren. Trek je nog wel dat juiste fiche voor veel punten, of juist niet. En dat kan dan wel de beslissing zijn. Een beetje hetzelfde gevoel als bijvoorbeeld bij Calico. Halverwege het spel dacht ik erover deze aan de verzameling toe te voegen, maar het einde van het spel heeft me daar toch van weerhouden.
De dag zat er voor mij op. Naar de frisse buitenlucht en op zoek naar een hapje eten.