Spiel 2014 verslag Enrico deel 2

Dit verslag is het vervolg op deel 1

Zaterdag 18 oktober

Vooraf had ik hoge verwachtingen van El Gaucho en daarom beginnen Sandra, Rowdy en ik op zaterdagochtend in de stand van Argentum Verlag om te kijken of deze verwachtingen waargemaakt kunnen worden. Op het spelbord valt al direct de dobbelbak op die helemaal in stijl is gemaakt: als veedrijvers gooien we de dobbelstenen in een omheinde weide. Leuk verzonnen. Daarmee is natuurlijk ook meteen bekend dat er een geluksfactor in het spel zit en aan het begin van het spel blijkt die behoorlijk groot te zijn. Te beginnen met de startspeler mag je steeds 2 dobbelstenen kiezen en daarmee een actie uitvoeren die met dat aantal ogen mogelijk is. Alleen gooiden wij de eerste drie beurten 5 van de 7 dobbelstenen met een gelijk aantal ogen en daardoor is er weinig variatie. De derde speler kon hierdoor steeds geen actie uitvoeren. Gelukkig waren we dat allemaal één keer en kwam het de rest van het spel niet meer voor, waardoor we het konden afdoen als “vette pech”. Wat meer een nadeel bleek is dat je je actie pas kunt bepalen als de speler(s) voor je hun actie uitgevoerd hebben. Dan weet je ten slotte pas welk aantal ogen er nog voor je over is om uit te kiezen. Dit had wel een grote downtime tot gevolg, althans in verhouding tot de duur van het spel. Dit zorgde er uiteindelijk voor dat mijn enthousiasme voor El Gaucho toch wat minder is geworden.

Daarna wordt het weer tijd voor een rondje over de beurs, waarbij we op een net vrijgekomen tafeltje stuiten in de stand van de Taiwanese uitgever Swan Panasia. Daar ligt het vrolijk uitziende spelletje The Happy Pigs dat uitnodigt om gespeeld te worden. Een gezellige Aziatische dame schuift aan en zo kunnen we met vieren spelen, wat overigens niet noodzakelijk is bij het spel. Gedurende het spel fok je varkens en probeer je deze zo goed mogelijk te verkopen en daarmee geld te verdienen. Alle spelers kiezen tegelijkertijd een actie en daarna worden deze uitgevoerd. Maar als meerdere spelers voor dezelfde actie kiezen, wordt het aantal keer dat deze uitgevoerd mag worden verdeeld over de betreffende spelers. Dus wil je spullen kopen (varkens, voer, inentingen en dergelijke) en de actie mag 7 keer uitgevoerd worden, dan wordt het aantal koopacties verdeeld. Hebben 3 spelers voor deze actie gekozen, dan mag de startspeler deze 3 keer uitvoeren en de andere spelers 2 keer. Dit is een erg leuke toevoeging aan het spel, want het wordt daardoor belangrijk om in te schatten wat andere spelers zullen doen. Helaas kan het spel niet meer gekocht worden: uitverkocht! Wel komt er een herdruk, dus binnenkort zullen we nog maar eens kijken of deze weer leverbaar is.

Door het mooie weer is het intussen behoorlijk warm geworden in de hallen en dat begint langzaam aan zijn tol te eisen. We schuifelen door en nadat Rogier en Sebastiaan aangesloten zijn, zien we zowaar een lege tafel in de stand van Heidelberger bij Panamax. Niet bepaald een spel voor even tussendoor, maar we beginnen er toch aan. Al is het maar om een indruk te krijgen. De uitlegger heeft het ook zwaar: hij is de enige die het kan uitleggen en moet zijn aandacht verdelen over 2 tafels die ook nog een stuk van elkaar staan. Bovendien is het de enige dag dat hij de demo verzorgt. Toch doet hij zijn uiterste best om het zo goed mogelijk uit te leggen aan onze langzaam inkakkende groep. Daarbij krijgt hij steun van Rogier, die het spel al eerder gedeeltelijk gespeeld heeft en nu toekijkt met de spelregels paraat. Al snuffelend ontdekt hij steeds weer enkele kleinigheden die niet helemaal goed gaan. De dankbare demo’er maakt graag gebruik van deze ondersteuning en ook bij ons wordt steeds meer duidelijk over het spel. Het zit prima in elkaar al is dat lastig om “even” uit te leggen. Rogier gaf al aan dat het qua complexiteit in de buurt komt van de 18xx-spellen, dus dat zegt wel iets. Toch is het spelverloop wel snel duidelijk: je probeert schepen door de sluizen te laten varen met een zo groot mogelijk hoeveelheid goederen. Daarbij is het handig om de schepen van je tegenstanders soms een duwtje te geven, waardoor ze in een duurder gedeelte terechtkomen en meer liggeld moeten betalen. Uiteindelijk spelen we toch nog twee volledige spelrondes (van de drie) en hoewel ik niet zo van de complexe lange spellen ben, wil ik dit nog wel eens spelen om de juiste tactiek in beeld te krijgen.

Daarmee zit de dag er alweer voor een groot gedeelte op. Maar er is nog wel tijd voor een kort, luchtiger spel. De keuze valt daarbij op Johari van Lookout Games. In dit spel probeer je edelstenen te verzamelen op de markt van Johari en deze te verkopen. Daarmee verdien je punten. Je moet er echter rekening mee houden dat er ook valse edelstenen gekocht kunnen worden. Op zich geen probleem, zolang niemand de actie kiest waarbij je deze weer kwijt raakt. Johari is een aardig spel voor tussendoor of bijvoorbeeld als afsluiter van deze derde Spiel-dag, maar het is zeker geen hoogvlieger.

Zondag 19 oktober

De laatste dag alweer en dus ook de laatste gelegenheid om enkele van de vele spellen uit te proberen. Op de Fairplaylijst doet Alchemists het erg goed en daarom beginnen we de dag in de stand van CGE. De uitleg begint wat rommelig, maar na 10 minuten herinner ik me weer waarom dit spel zeker niet op mijn lijstje stond om te spelen: het is een deductiespel waarbij gebruik gemaakt wordt van een smartphone. Twee dingen die zowel Sandra als mijzelf niet aanstaan. Ach ja, na 3 dagen Spiel laat je geheugen je wel eens in de steek. Wij besluiten om ons niet langer te laten pesten en staan onze plaats graag af een enkele wachtenden voordat de uitleg verder gaat. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat Alchemists een slecht spel is. In tegendeel: de reacties van anderen zijn lovend. Maar het is gewoon niet het type spel dat mij aanspreekt.

Terwijl Rogier, Erik en Sebastiaan zich vermaken met Alchemists, gaan Sandra en ik kijken wat er zoal gespeeld wordt in de directe omgeving van de stand van CGE. We kunnen al meteen aanschuiven bij Robin van Flatlined Games. Omdat dit spelletje met wat meer spelers leuker is, wachten we even tot er nog een paar gegadigden zijn om Robin Hood een handje te helpen. Even later kunnen we met 6 spelers beginnen. Het doel van het spel is om te proberen om een setje van 7 dezelfde kaarten te krijgen. Tijdens je beurt pak je nieuwe kaarten en moet je er eventueel ook weer afleggen. Het aantal is afhankelijk van je positie op het spelbordje. Vervolgens mag je een kaart aanbieden om te ruilen aan de overige spelers. Hebben ze interesse in de kaart, dan bieden ze zelf een ruilkaart gedekt aan. Vervolgens worden deze kaarten opengedraaid en kan de actieve speler kiezen met wie hij wil ruilen. Als afsluiting van de beurt worden de pionnen op het spelersbordje verplaatst waarbij het aantal posities aangegeven is op de kaarten die zojuist geruild zijn. De beide betrokken spelers bepalen welke pionnen verplaatst worden. Het spreekt voor zich dat je de pion van de speler waarvan je verwacht dat deze het verst gevorderd is met zijn setje wel dusdanig wilt verplaatsen dat deze de volgende beurt minder kaarten krijgt. Robin is echt een spelletje dat je een beetje vlot moet spelen. Dan is het zeker leuk om te doen. Met trage spelers komt het niet uit de verf, want dan heeft het voor de oplopende speelduur te weinig te bieden. Het thema is overigens leuk verzonnen, maar heeft amper iets met het spel te maken.

Tegenover de stand van Flatlined Games zitten de collega’s van Lifestyle Boardgames. Hier is plaats om Artifactum te spelen. Het is een spel voor 2 tot 6 spelers en dat heeft zijn voordelen als je regelmatig in wisselend gezelschap speelt. Wat ook een voordeel is, zijn de eenvoudige regels. Gedurende het spel probeer je steeds om grondstoffen te upgraden naar goederen om daar uiteindelijk een tovenaar of ridder mee te voorzien van hun uitrusting. Let wel: dat is niet hét doel, maar omdat je daar het meeste punten voor krijgt, zul je toch proberen om dit gedurende het spel een aantal keer voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk draait het dus om de punten. Aan het begin van iedere ronde krijgt iedere speler een aantal kaarten. Had je liever andere kaarten gehad, dan is dat geen probleem: je mag er namelijk 2 ruilen met openliggende kaarten. Is je hand helemaal beroerd, dan mag je zelfs eenmalig alle kaarten wisselen met kaarten van de gedekte stapel. Vervolgens worden om beurten de kaarten uitgespeeld en de bijbehorende actie uitgevoerd. Dit wordt eenvoudig verwerkt op je eigen spelbordje door een blokje te verschuiven van het ene vakje naar het andere. Heb je een grondstof niet die je wel nodig had, dan mag je spullen verkopen en er iets anders voor terugkopen zoveel als je wilt. Lekker makkelijk, maar hou er wel rekening mee dat je er minder voor krijgt als je het verkoopt dan wanneer je het koopt. Past iedereen dan gaan we verder met de volgende ronde, net zolang tot iemand het benodigde aantal punten gehaald heeft. O ja: als sausje over de spellentaart zijn er natuurlijk ook een aantal kaarten toegevoegd waarmee je de tegenstanders wat extra kunt dwarszitten, bijvoorbeeld door een kaart of grondstof weg te pakken. Artifactum beviel ons prima en één van de laatste exemplaren is aan onze verzameling toegevoegd.

Daarna zijn ook Rogier, Erik en Sebastiaan klaar met Alchemists en begint de speelmoeheid langzaam ons meester te worden. Daarom wordt de middag door Sandra, Erik en Sebastiaan voornamelijk besteed met een wandeling langs de diverse fantasy- en comicstands in hal 2. Ikzelf en Rogier maken een fotorondje gaan zelfs nog naar buiten om van het mooie weer te genieten (het is 27 graden!). Maar Spiel is nog niet over, want als we aan het einde van de middag weer binnen zijn, komen we Ronald tegen én een leeg tafeltje bij Colt Express van Ludonaute. Leuk om als afsluiter elkaar nog lekker dwars te zitten en het bestede geld van deze Spiel weer terug te roven

Zo tegen 6 uur is het toch wel mooi geweest voor dit jaar. Ik heb 17 spellen kunnen spelen (heb je meegeteld?) tijdens de beurs en dat is niet gek. Uiteraard zijn er nog een aantal spellen waar ik niet aan toegekomen ben, maar daarvoor hebben we nog het Spellenspektakel en de diverse spellendagen. En volgend jaar gaan we op 8 oktober gewoon weer verder in de Messe in Essen!